Σήμερα σκέφτηκα να κάνουμε ένα φωτογραφικό ταξίδι μαζί, μέχρι την νοτιότερη πόλη του κόσμου, την Ουσουάια (Ushuaia), μια πόλη της Αργεντινής, στο πιο νότιο άκρο της, στην Γη του Πυρός. Θα ταξιδέψουμε μαζί στις εσχατιές του κόσμου....
Ένα ταξίδι όπου κυριαρχεί η ηρεμία και οι σκέψεις του μυαλού, παρ' ότι γύρω σου στο πλοίο βρίσκονται άλλοι 4000 άνθρωποι.
Μετά από 7 μέρες ταξίδι, ευτυχώς σε μια ήρεμη θάλασσα, πρωί πρωί ο καπετάνιος μας ανακοινώνει ότι φτάνουμε στην Ουσουάια, στο λιμάνι από όπου ξεκινούν τα πλοία και οι ερευνητικές αποστολές, για την Ανταρκτική μόλις 1.000 χλμ. μακριά .
Εμείς δεν θα επιβιβαστούμε σε ένα τέτοιο πλοίο, αν και πολύ θα το ήθελα, αλλά θα περιηγηθούμε στην πόλη και την γύρω περιοχή και αργότερα θα επιβιβαστούμε σε ένα καταμαράν για να ταξιδέψουμε σε ένα στενό κανάλι γνωστό ως «τα Στενά του Μπίγκλ».
Από το κατάστρωμα του πλοίου, πρωί πρωί και ενώ τα πάντα είναι βρεγμένα από την βροχή και ήδη το ουράνιο τόξο φαίνεται μπροστά μας, βλέπουμε τον ορεινό χιονισμένο όγκο των Άνδεων να φτάνει μέχρι την θάλασσα. Μπροστά μας απλώνεται η Ουσουάια η πρωτεύουσα της "Γης του Πυρός"(Tierra Del Fuego) που δεν έχει καμία σχέση με αυτό που φανταζόμουν μέχρι τώρα ως ''γη του πυρός"!!! ηφαίστεια, φωτιές, ζέστη, άλλα αντίθετα είναι μια περιοχή με ψηλά βουνά και δάση, λίμνες, ποτάμια και τρεχούμενα νερά, παγωμένες κορυφές και παγετώνες.
Το όνομα της η περιοχή, το πήρε όταν ο Μαγγελάνος έφτασε εδώ το 1520 και είδε ότι στις ακτές υπήρχαν πολλές φωτιές και καπνός, αναμμένες από τους ιθαγενείς Yamaha που έμεναν εδώ, αφού δεν είχαν ούτε σπίτια να μείνουν, ούτε ρούχα να φορέσουν και ήταν ο μόνος τρόπος για να ζεσταθούν. Η Παταγονία κατοικήθηκε για πρώτη φορά το 10.500 π.Χ. πριν φτάσουν σε αυτήν, πολλά χρόνια μετά, οι αποικιοκράτες.
Η Ουσουάια είναι μια πόλη - λιμάνι με όμορφα χρωματιστά σπίτια, πολλά ξενοδοχεία, restaurant, cazinos και καταστήματα με είδη εξοπλισμού και αγοράς προμηθειών για όσους συνεχίζουν το ταξίδι τους νοτιότερα.
H περιήγηση στην πόλη γίνεται με δυο τρόπους.
Μπορείς να την περπατήσεις και να δεις τα πιο σημαντικά της αξιοθέατα ή να κλείσεις μια εκδρομή σ ένα τοπικό γραφείο, που θα σε ξεναγήσει στην πόλη και κατόπιν θα σε μεταφέρει έξω από αυτήν ή καλύτερα να νοικιάσεις ένα αυτοκίνητο. Εμείς επιλέξαμε να ανεβούμε στους πρόποδες των Άνδεων μέσω του Garibaldi pass, σε υψόμετρο 1.476 πόδια (450 μέτρα) και να απολαύσουμε την διαδρομή μέσα στα βουνά και τις δασικές εκτάσεις.
Οι κορυφές των βουνών είναι γυμνές και χιονισμένες ενώ τα δάση ξεκινούν πιο χαμηλά. Από τα ψηλά βουνά ξεκινούν οι παγετώνες, έργα της φύσης εκατομμυρίων ετών.
Η περιοχή έχει τις λίμνες Fagnano και Escondino με τα γραφικά σπιτάκια που ζουν οι ψαράδες της περιοχής, εκεί μπορείς να κάνεις μια βόλτα στην λίμνη με βάρκα ή πεζοπορία μέσα στην φύση.
Είδαμε τα ποτάμια που έχουν τις φωλιές τους οι κάστορες, επισκεφτήκαμε ένα ξενοδοχείο ζωών που φιλοξενεί τα Huskies τα οποία τους καλοκαιρινούς μήνες ξεκουράζονται και δέχονται την περιποίηση του προσωπικού, για να πιάσουν δουλεία πάλι τον χειμώνα στα παγωμένα βουνά της Παταγονίας, σέρνοντας τα έλκηθρα.
Και φυσικά δεν χάσαμε την ευκαιρία, σταματήσαμε σε ταβέρνα της περιοχής, γευτήκαμε το ψητό αρνί των Άνδεων, που το ψήνουν με ιδιαίτερο τρόπο εδώ στην Παταγονία. Σε μια σκηνή, ανάβουν την φωτιά στην μέση και γύρω γύρω βάζουν τις ειδικές σούβλες όρθιες και το αρνί ανοιχτό ολόκληρο ή σε κομμάτια χωρίς το κεφάλι και με αυτό τον τρόπο το ψήνουν, το αρνάκι ήταν λουκούμι, έτρωγες μέχρι και τα κοκαλάκια του. Άλλωστε η Αργεντινή φημίζεται για τα κρεατικά της.
Στην πόλη υπάρχουν 3 μουσεία που μπορείς να επισκεφτείς.
Το Prison museum, επειδή η πόλη βρισκόταν στην άκρη της Γης, η κυβέρνηση της Αργεντινής άρχισε να στέλνει βαρυποινίτες και πολιτικούς κατάδικους και έτσι δημιουργήθηκε μια αποικία καταδίκων οι οποίοι εκτελούσαν καταναγκαστικά έργα στην περιοχή, έκτισαν την πόλη και τον σιδηρόδρομο ενώ η απόδραση τους από την περιοχή ήταν σχεδόν ακατόρθωτη.
Τμήμα της φυλακής αποτελεί και το Ναυτικό Μουσείο. Μπορείς να επισκεφτείς και το Λαογραφικό Μουσείο Mundo Yamana Museo de Maquetas, όπου γίνεται αναφορά στην ιστορία και την ζωή των πρώτων κατοίκων της Γης του Πυρός τους ιθαγενείς Yamaha. Μην ξεχάσεις μια βόλτα μέχρι την εκκλησία De la Merced και το κυβερνείο Casa del Governo.
Μπορείς να περπατήσεις κατά μήκος της ακτής και στην περιοχή του λιμανιού και στους δρόμους της πόλης χαζεύοντας τα όμορφα ξύλινα και χρωματιστά σπίτια με τους ανθισμένος κήπους, είπαμε είναι καλοκαίρι εδώ και να σταματήσεις σε ένα από τα πολλά restaurant να φας τις τοπικές θαλασσινές σπεσιαλιτέ και μεγάλα καβούρια και να πιεις μια παγωμένη μπύρα. Η πόλη είναι πραγματικά πολύ όμορφη!
Συνεχίζουμε με μια μικρή κρουαζιέρα με το καταμαράν στο Beagle Channel. Το σκάφος απομακρύνεται από το λιμάνι και το τοπίο αρχίζει να γίνεται μαγευτικό. Πίσω μας βλέπουμε την πόλη που αφήσαμε και τα βουνά.
Σ αυτό το μακρόστενο κανάλι βλέπεις κατά μήκος το νησί της Γης του Πυρός που το μισό ανήκει στην Αργεντινή και το υπόλοιπο στην Χιλή. Το κανάλι σχηματίστηκε από την διάβρωση των παγετώνων και πήρε το όνομα από τον φυσιοδίφη Κάρολο Δαρβίνο που το 1835 περιέπλευσε όλο το μήκος του πορθμού με το πολεμικό πλοίο Beagle, προκείμενου να γίνει καταγραφή των νότιων ακτών της Αμερικής αλλά και για να μαζέψει πολλά στοιχεία για το ερευνητικό του έργο.
Μια στάση στο πρώτο νησάκι που συναντάμε για να γνωρίσουμε την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής. Μας υποδέχονται οι πάπιες του νησιού και κάνουμε την βόλτα μας σε μονοπάτια ο ένας πίσω από τον άλλο με προσεχτικά βήματα, ώστε να μην καταστρέψουμε τα φυτά αλλά και τις φωλιές των πουλιών που υπάρχουν εδώ. Μάλιστα πολλές είναι γεμάτες με αυγά. Εδώ δεν υπάρχουν οι θόρυβοι της πόλης, επικρατεί ησυχία που διακόπτεται μόνο από τον παφλασμό των νερών και τους ήχους που βγάζουν τα θαλάσσια πουλιά που κατοικούν στο νησί.
Συνεχίζουμε για το νησί Isla de los Cormoranes, μια βραχονησίδα που ζουν οι κορμοράνοι, αυτά τα θαλάσσια πουλιά που βουτάνε στο νερό και ψαρεύουν τα ψάρια που αποτελούν και την βασική τους τροφή. Ολόκληρη αποικία. Βλέπεις επίσης skua, ένα είδος γλάρου και μαυρόπτερα αλμπατρός.
Πιο κάτω το Isla de Lobos, το νησί που κατοικείται από τους θαλάσσιους ελέφαντες της περιοχής και άλλα υδρόβια ζώα. Εντύπωση προκαλεί ο μεγάλος ελέφαντας στο κέντρο του νησιού αλλά και οι υπόλοιποι που ξαπλωμένοι λιάζονται και βγάζουν περίεργους ήχους για τα δικά μας αυτιά.
Μπροστά μας βλέπουμε τον πολυφωτογραφισμένο φάρο Les Eclaireurs.
Έχει 11 μέτρα ύψος και 3 πλάτος και τον ονομάζουν και Faro del fin del mundo δηλαδή ο φάρος στο τέλος του κόσμου αν και αυτό δεν ισχύει στην πραγματικότητα αφού υπάρχει και κάποιος άλλος που ονομάζεται San Juan de Salvamento και βρίσκεται πιο ανατολικά. Παρ όλα αυτά και για τουριστικούς λόγους είναι ο πιο διάσημος φάρος της περιοχής.
Ο Ιούλιος Βερν έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο "ο Φάρος στην Άκρη του Κόσμου", με περιπέτειες, πειρατές και ναυτικούς , μάχες, μυστικές σπηλιές, τρικυμίες και ναυάγια. Όμως δεν αναφέρονταν σ αυτό το φάρο.
Παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής γεμάτοι υπέροχες εικόνες και ασυνήθιστους ήχους και μας περιμένει μια έκπληξη. Το προσωπικό του καταμαράν μας ευχαριστεί για το υπέροχο ταξίδι που κάναμε μαζί τους και μας δίνει ονομαστικά πιστοποιητικά για την επίσκεψη μας στο Τέλος του κόσμου!!!!
Ομολογώ ότι ήταν μια ωραία εμπειρία άλλα την μεγαλύτερη έκπληξη την ένιωσα αφού επιστρέψαμε στο κρουαζιερόπλοιο και συνεχίσαμε το ταξίδι μας βορειοδυτικά του καναλιού Beagle προς τον πορθμό του Μαγγελάνου. Το πλοίο συνεχίζει την πορεία του και τότε εμφανίζεται μπροστά μας ο πρώτος παγετώνας. Αρχίζει να κατεβαίνει από το βουνό ένα γαλάζιο ποτάμι πάγου που μεταφέρει μέσα του ότι υλικά φέρνει από το βουνό και φτάνει μέχρι την θάλασσα.
Δεξιά και αριστερά καταρράκτες ρίχνουν τα νερά τους μέσα στην θάλασσα, ενώ κομμάτια πάγου που αποσπάστηκαν από τον παγετώνα επιπλέουν στην θάλασσα.
Μέχρι να συνέλθω από την πρώτη έκπληξη, έρχεται η δεύτερη, η τρίτη, η τέταρτη και η πέμπτη. Περνάμε την περίφημη "λεωφόρο των παγετώνων" 5 παγετώνες στην σειρά και όπως μας εξηγεί ο καπετάν Μιχάλης έχουν ονόματα, ο πρώτος λέγεται Romanche, o δεύτερος Γερμανία και στην συνέχεια η Γαλλία, η Ιταλία και ο τελευταίος με το όνομα Ολλανδία. Και εμείς ρωτάμε γατί έχουν γαλάζιο χρώμα οι παγετώνες για να μας αποκαλύψει ότι ο πάγος είναι διάφανος αλλά έχει την ιδιότητα να απορροφά όλα τα χρώματα της ίριδας εκτός από το γαλάζιο, το οποίο το αντανακλά.
Δεν μπορώ να σας περιγράψω το δέος και την θαυμασμό που ένιωσα βλέποντας τους. Παρ όλο το κρύο και το δυνατό αέρα, το παγωμένο ψιλοβρόχι και την ομίχλη, που επικρατούσε εκείνη την ώρα στην περιοχή, ανέβηκα στον τελευταίο όροφο του πλοίου (είχε συνολικά 12) να τους φωτογραφίσω και να απολαύσω αυτό το μοναδικό και ασυνήθιστο στα μάτια μας, υπερθέαμα.
Ήταν κάτι που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα το ξεχάσω σαν εικόνα. Μοναδική φύση, άγρια και αδάμαστη ομορφιά, για αρκετή ώρα δεν είχα λόγια, μόνο έβλεπα το θαύμα και την δύναμη της φύσης.
Το ταξίδι αυτό πραγματοποιήθηκε αρχές Γενάρη, είναι η κατάλληλη εποχή για να ταξιδέψει κάποιος στην Παταγονία, ο Δεκέμβριος, ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος είναι οι καλοκαιρινοί μήνες για το Νότιο ημισφαίριο.
Η θερμοκρασία στην πόλη της Ουσουάια ήταν κατά την διάρκεια της ημέρας η ανώτερη 16 C και η μικρότερη 6C βαθμοί Κελσίου και φυσικά φορούσαμε χειμωνιάτικα ρούχα, σκουφιά και γάντια. Στην λεωφόρο των Παγετώνων καλό είναι να φοράτε πιο ενισχυμένα ρούχα γιατί η θερμοκρασία πέφτει πολύ και να έχετε προνοήσει για αδιάβροχα και κάλυψη της κάμερας.
Φυσικά εκτός από την επιλογή του πλοίου, υπάρχει και η αεροπορική σύνδεση της Ουσουάια με το Μπουένος Άιρες της Αργεντινής και το Σαντιάγκο της Χιλής, άλλα προσωπικά προτίμησα να απολαύσω την ομορφιά της φύσης και να μην πετάξω στα σύννεφα αυτήν την φορά.
Χρήσιμες λέξεις και φράσεις
Ναι - Si
Όχι - No
Καλημέρα - Buenos D ias
Aντίο - Adios
Ευχαριστώ - Gracias
De nada = παρακαλώ, τίποτα
Καλώς ήρθατε= bienvenidos
Περισσότερα ταξίδια μπορείτε να διαβάσετε στο Βlog "Τrips and Dreams"
Υπέροχες εικόνες! Ενθουσιάστηκα με το ποτάμι από πάγο! Καταπληκτική εμπειρία!
ΑπάντησηΔιαγραφή